Գարնան խոնավ լույսով ու մշուշով շաղախված բացվում է ապրիլյան առավոտը: Ձեռքդ մոտեցնում ես օրացույցին, պոկում ես նախորդ օրվա թերթիկը, և աչքերիդ դեմ կանգնում է խոշորատառ 24 թիվը:
Ապրիլի 24… Տպարանային սև ներկով սպիտակ թղթի վրա տպված ամիս-ամսաթիվ չէ դա, այլ աշխարհում կյանքի ստեղծագործ խաղաղության, մարդկու թ յան դեմ գործված մի դավադրության` սևով սպիտակի վրա գրված հաստագրում, գարնան ծաղկած ծառերի, ուրախ, փրփրադեզ ջրերի, գրչի գգվանքին սպասող թղթի սպիտակություններին, և առհասարակ աշխարհի սպիտակությանը օրը ցերեկով կռիվ հայտարարած սևի երկանիշ կրճատագիրը:
Ինչ լավ կլիներ, որ աշխարհում չլիներ մի այդպիսի ապրիլ, մի այդպիսի 24:
